Europa jest naszym wspólnym dziedzictwem. Europa jest miejscem, w którym narody pielęgnują i chronią swoje kultury i tradycje; miejscem, w którym broni się wolności, suwerenności i niezależności; miejscem, w którym rozwijają się jednostki, rodziny i społeczności. Nasz wspólny europejski dom to nasza przeszłość i nasza przyszłość.

Te wspólne wartości dały nam siłę do przezwyciężenia totalitarnych reżimów i obcego ucisku. Te wartości dały początek naszym kwitnącym demokracjom narodowym.

Po zakończeniu drugiej wojny światowej urzeczywistniło się marzenie o ochronie tych wspólnych wartości i naszych narodowych demokracji w rodzinie współpracujących ze sobą narodów europejskich.

Europejczycy zjednoczyli się, aby zbudować wspólnotę narodów europejskich w celu promowania pokoju i rozwijania dobrobytu.

Po upadku komunizmu i odrzucenia obcej ingerencji w Europie Środkowej i Wschodniej pod koniec ubiegłego wieku, doszło ostatecznie do zjednoczenia Europy w tym historycznym przedsięwzięciu.

Jednak szlachetna wizja wspólnoty suwerennych i współpracujących ze sobą państw – zostaje stopniowo zdradzona. Tak zwany „projekt europejski” wymyka się spod kontroli.

Federaliści nie postrzegają już Unii Europejskiej jako partnerstwa, a jako początek nowego super-państwa, dominującego nad swoimi poszczególnymi członkami. Unia Europejska staje się coraz bardziej scentralizowana i coraz bardziej oddalona od narodów Europy. Jednocześnie, pomimo ciągłego rozszerzania swoich kompetencji i sprawowanej kontroli, Unia Europejska wielokrotnie nie stawia czoła nękającym ją kryzysom naszych czasów w sferze gospodarczej, społecznej i w zakresie bezpieczeństwa obywateli.

Przyszłość Europy wisi na włosku.

Narody Europy chcą, aby ich kraje współpracowały w ramach wspólnoty suwerennych państw; nie chcą, aby ich ojczyzny zostały zastąpione przez jedno państwo zwane Europą.

Stoimy w obliczu kluczowego momentu w historii Europy.

Ultimatum postawione przez federalistów tym z nas, którzy wierzą we współpracę suwerennych państw, jest nie do przyjęcia. Mówią nam: „więcej Europy albo nie ma Europy”. Ale istnieje też inna droga.

Nadszedł czas, aby przywrócić ideę Europy, która szanuje suwerenność państw narodowych.

Nadszedł czas, aby odbudować naszą wspólnotę państw europejskich – Europę wzajemnego szacunku, współpracy i solidarności.

Czas na nową nadzieję dla Europy.

Kongres w sprawie przyszłości Europy